Albert de Graauw                                                        John Dekker

 

Oss 30 september 2016, Na een dienstverband van ruim 25 jaar hebben Albert de Graauw en John Dekker besloten om te stoppen bij de brandweer. Na het wegvallen van het functioneel leeftijd ontslag op 55 jarige leeftijd, is het aan de vrijwilliger zelf om te beslissen wanneer zij stoppen. 

 

Albert had altijd al het idee om te stoppen als hij 25 jaar in dienst was geweest van de brandweer. Hij wilde dit ook doen in actieve dienst, maar na een periode van herstel na een val van zijn fiets, was dit niet meer mogelijk. Tijdens de val van zijn fiets, heeft Albert zijn elleboog gebroken. De elleboog wilde niet zodanig herstellen, dat Albert nog in de uitruk kwam.

Ook John heeft op grond van zijn gezondheid besloten om te stoppen als vrijwilliger bij de brandweer. John kampt al langere tijd met onwillige knieen en in combinatie met het verhuizen naar een andere woning, had hij daarom besloten te stoppen.

 

Na de laatste oefening van Albert en de laatste oefening van John , volgde eind september het officiële afscheid.

John en Albert werden thuis opgehaald met de hoogwerker en een tankautospuit. Normaal worden de wagens gereden voor leden van het korps, maar John wilde de laatste rit graag zelf maken, zodat hij de hoogwerker terug reed naar de kazerne.

 

John en Saskia

 

Albert en zijn familie 

 

Bij het officiële gedeelte van deze avond nam als eerste de post commandant van Oss, Hans Rigter, het woord. Hij sprak een woord van welkom aan Albert en zijn familie en John en Saskia en alle genodigden.

 

Hierna ging de aandacht als eerst uit naar Albert de Graauw:

Hans Rigter leerde Albert kennen voordat ze beide bij de brandweer kwamen. Beide leerde elkaar kennen in het 27MC-circuit, wat uitgroeide naar het samen naar uitrukken rijden.

Albert wilde al langer bij de brandweer, maar hem werd geadviseerd om eerst lid te worden bij de bedrijfsbrandweer van Unox. Bij de bedrijfsbrandweer werd het diploma brandwacht 2de klasse gehaald en op 1 juli 1990 werd je lid van de Osse brandweer. 

Albert is een echte praktijkman. Dat blijkt ook wel, omdat hij als een van de weinigen een tien haalde bij zijn praktijkexamen brandwacht 1e klasse.

Hij groeide binnen het korps mee tot de rang van hoofbrandwacht.

Albert behoorde lange tijd tot het duikteam van de brandweer. Nadat hij gestopt was als actief duiker, bleef hij in dienst als chauffeur van de duikvoertuig en als seinlijnhouder.

Ook was Albert lid van het gaspakteam en het decontaminatieteam. Dit laatste is hij gebleven tot het einde van zijn diensttijd. Het gaspakkenteam en duikteam zijn reeds eerder opgeheven i.v.m. bezuinigingen.

 

Albert is vanaf het begin actief geweest bij de jeugdbrandweer. Hij heeft de jeugdleden vanaf het begin de grondbeginselen van de brandweer bijgebracht. Ook zijn zoon Mike heeft hij opgeleidt. Na zijn ontslag als actief lid, blijft Albert de jeugdbrandweer begeleiden en opleiden.

 

Na zijn toespraak overhandigde Hans Rigter de afscheidsoorkonde en de vrijwilligerspenning van de brandweer aan Albert.

 

 

Hierna kwam de burgemeester, Wobine Buijs-Glaudemans, naar voren, om John Dekker toe te spreken.

De burgemeester ging door de carrieré van John heen. 

Ze gaf aan dat John bekent staat als een vakkundig persoon en een sterke persoonlijkheid. Dit komt zeker ook door zijn postuur, dat er iemand staat in de persoon van John Dekker.

Hierin kwam ook naar voren dat John's speciale aandacht uit gaat naar veiligheid. Hierbij werd wel opgemerkt dat John in het begin van zijn carriere bijna van het dak van de Schaepmanlaan werd geblazen door een te hoge druk van de straalpijp. Ongetwijfeld heeft John ervoor gezorgd, dat dit in de toekomst niet meer voor zou komen.

John schuwde in zijn carriere niet om het zware werk op zich te nemen, maar ook het begeleiden van de (met name) vrouwelijke collega's pakte hij goed op.

Als laatste kon ze mededelen dat het zijne Majesteit de Koning heeft behaagd, om John bij Koninklijk besluit te benoemen als lid in de Orde van Oranje-Nassau. Daarna spelde de burgemeester de oorkonde op en feliciteerde zij John en Saskia met deze onderscheiding.

 

 

 

De burgemeester ging daarna door met Albert zijn carrière.

Ze begon met het fanatisme van Albert om op de kazerne te komen. Hierbij ging het 's-ochtendsvroeg een keer mis, toen Albert in botsing kwam met een pizzakoerier. Gelukkig was het alleen materiele schade.

Albert had een ritueel elke avond, door zijn kleren iedere avond op een speciale manier klaar te leggen en een speciaal haakje voor zijn autosleutels te maken.

De familie was trots op het werk van Albert bij de brandweer. Zo begeleidt Albert de jeugdbrandweer en heeft daarbij ook zijn eigen zoon, Mike, begeleidt. Ook Albert's dochter Bianca was trots op haar vader. Zij ging rgelmatig met vriendinnetjes bij een brand kijken en zei dan dat haar vader daar aan het werk was als brandweerman.

Ook stond de burgemeester even stil bij het werk als duiker. Deze taak was zwaar en tijdens de heftige momenten van het bergen van een slachtoffer, moet je toch je mannetje staan.

Ze kon daarbij mededelen dat het zijne Majesteit de Koning heeft behaagd, om Albert bij Koninklijk besluit te benoemen als lid in de Orde van Oranje-Nassau. Daarna spelde de burgemeester de oorkonde op en feliciteerde zij Albert en Ine met deze onderscheiding.

 

 

Hierna was het woord weer aan Hans Rigter, om nu namens de brandweer John toe te spreken.

Op 1 september 1989 stapte John Dekker binnen bij de brandweer. Na 27 jaar gaat hij ons nu verlaten.

De laatste jaren (of eigenlijk al zijn hele brandweercarriere) keek John op tegen de keuring. Door zijn slechte knieen en de hedendaagse keuring, waarbij er veel gevergd wordt van de knieen, was het steeds lastiger om naar de keuring te gaan. Voor zijn lichaamlijk ongemak is John ook verhuisd naar een woning waarbij hij zijn knieen kan sparen. De woning ligt alleen heel ver van de kazerne, zoals John zelf zegt.

 

Doordat John altijd op enige afstand van de kazerne gewoond heeft, was hij vaak chauffeur op de hoogwerker. Dit leidde ertoe dat John de hoogwerker kon "lezen en schrijven". Dit toonde hij ook weer op de laatste oefening door de hoogwerker snel en vakkundig uit een laaddok te rijden en door een bewuste storing in de hoogwerker snel op te lossen. 

 

John is altijd een instructeur geweest. Niet alleen op zijn werk bij G4S, maar ook in het korps heeft John menig brandweerman/vrouw de kneepjes van het vak geleerd. Hierbij is John altijd de rust zelfve gebleven.

Ook tijdens uitrukken, zorgde John voor de rust als dit nodig was.

 

Als pietje percies was het wel heel vervelend dat John op de snelweg bij terugkomst van een realistische oefening zonder diesel kwam te staan. Ook de laatste oefening voor de zomervakantie reed net 1 persoon zich vast in het zand. Het is nog steeds de vraag waar John het meeste van baalde: dat het voertuig vast stond of omdat iedereen nu iets had om bij zijn afscheid te kunnen vermelden.

 

Na zijn toespraak overhandigde Hans Rigter de afscheidsoorkonde en de vrijwilligerspenning van de brandweer aan John.

 

 

 

Na alle toespraken namen Albert en John het woord:

Zie en luister hieronder naar hun woorden van dank

 

Als laatste werd iedereen in de gelegenheid gesteld om Albert en Ine en John en Saskia te feliciteren.

 

 

 

 

 

 

 

Foto's : Hennie Bunthof