Hans van Leeuwen                                                           Theo van Zandvoort

 

Oss 29 januari 2016, Na een dienstverband van ruim 32 jaar en respectievelijk 25 jaar hebben Hans van Leeuwen en Theo van Zandvoort besloten om te stoppen bij de brandweer. Na het wegvallen van het functioneel leeftijd ontslag op 55 jarige leeftijd, is het aan de vrijwilliger zelf om te beslissen wanneer zij stoppen. Vele collega's maken de keuze om toch nog op de leeftijd van 55 jaar te stoppen. 

Hans (55) en Theo (56) hebben besloten om willen van hun leeftijd, en om plaats te maken voor een jongere generatie, gekozen om te stoppen als vrijwilliger bij de brandweer. Voor Theo komt daarbij dat het de laatste jaren wat minder met zijn gezondheid gaat.

 

Na de laatste oefening op 26 januari, volgde hedenavond het officiële afscheid.

 

Hans en Theo werden thuis opgehaald met de hoogwerker en 2 tankautospuiten. Onder de begeleiding van de politie werd eerst Theo en zijn gezin opgehaald en daarna Hans met zijn gezin. Zoals het gebruikelijk is als de brandweer ergens komt, was het ook in Terloo en de Kastanjelaan duidelijk dat er iets aan de hand was. 

 

Theo en zijn familie

 

Hans en zijn familie 

 

Bij het officiële gedeelte van deze avond nam als eerste de post commandant van Oss, Hans Rigter, het woord. Hij sprak een woord van welkom aan Hans en zijn familie, Theo en zijn familie en alle genodigden.

 

Hierna ging de aandacht als eerst uit naar Theo van Zandvoort:

Eind vorig jaar werd er nog geproost op Theo i.v.m. zijn vijfentwintig jarig jubileum. Vandaag staat Theo opnieuw in de belangstelling en hij heeft het dubbel en dwars verdiend. Na de geslaagde laatste oefening van afgelopen dinsdag is vandaag de dag gekomen dat Theo echt afscheid gaat nemen. Hier heeft hij langzaam naartoe gewerkt, en staat er ook 100% achter. Deze avond werd ook gebruikt om nog wat voorvallen uit Theo zijn carrière de revue te laten passeren.

 

Er is het laatste jaar veel met Theo gesproken over de vraag of het misschien tijd zou zijn om te stoppen. Dit, omdat Theo wat problemen heeft met zijn gezondheid, maar ook omdat Theo graag plaats wil maken voor nieuwe aanwas in de post.

Theo vond zichzelf altijd wel een ‘vreemde eend in de bijt’. Het merendeel bij de brandweer heeft een technische achtergrond, en hij is een jurist. Theo heeft wel echter zijn eigen ongelijk bewezen, omdat hij de afgelopen ruim 25 jaar op verdienstelijke wijze heeft bewezen een goed brandweerman te zijn. Alleen is techniek toch wel een verhaal apart.

 

Zoals de meeste aanwezigen wel weten, is Theo gek op vakanties. Hij gaat dan trouw met zijn klapkar (vouwwagen) weg. Om zo’n ding even op te zetten, dat vergt toch wel wat inzicht en technische vaardigheden. Na de vakanties was iedereen altijd erg nieuwsgierig hoe het ging met het opzetten van zijn vouwwagen. En volgens Theo ging dit steeds sneller en beter.

 

Ook binnen de brandweer hebben we vaak met techniek te maken, vooral bij ongevallen met auto’s en/of vrachtauto’s. Zodra er grote gereedschappen aan te pas komen, loopt Theo echt niet weg, maar laat anderen graag voorgaan. Zo heeft iedereen zijn kwaliteiten.

 

Theo wordt straks dubbel gemist. Met dubbel wordt bedoeld dat Theo een van de weinige is die al zijn hele brandweerloopbaan, zowel onder werktijd als daarbuiten beschikbaar is. Theo is ook een persoon die straks gemist gaat worden om zijn rust en het vertrouwen wat hij uitstraalt. Zelfs op de moeilijke momenten, wist Theo daarin een goede middenweg te vinden en was hij een kei om zaken op papier te verwoorden en vooral om de rust te bewaren.

 

Tijdens Theo's laatste dienstweek is er “helaas” weinig alarm geweest, maar gelukkig hadden zijn collega’s nog wel een mooie autobrand voor hem gemaakt recht voor de ingang van zijn eigen voetbal club O.S.S.20. Daarbij heeft Theo laten zien hoe hij, zelfs met een hoop commotie om je heen, een autobrandje professioneel blust. Net zoals hij dat de afgelopen 25 jaar heeft gedaan, bij de vele inzetten waarbij hij aanwezig is geweest.

Tot slot werd Theo, namens de gehele post, bedankt voor de 25 jaar brandweer.

 

 

Hierna kwam de burgemeester, Wibine Buijs-Glaudemans, naar voren, om Hans van Leeuwen toe te spreken.

De burgemeester ging door de carrieré van Hans heen. Ook stond ze hierbij stil dat de familie hierin een belangrijke rol heeft gespeeld.

Een van de vele functies die Hans heeft uitgevoerd is als duiker/duikploegleider. De impact die deze functies met zich mee brengen, dan moet het wel zo zijn dat Hans stevig in zijn schoenen moest staan.

 

In de periode dat Hans bevelvoerder werd, moest er veel geregeld worden. De functie van Hans bij zijn werkgever, waar hij veel van huis voor is en de storingsdiensten, vergt enige planning. Daarbuiten gaat Hans ook graag toeren op zijn motor.

 

Nadat de danskwaliteiten van Hans belicht waren, ging de burgemeester over op het officiële gedeelte. Ze kon daarbij mededelen dat het zijne Majesteit de Koning heeft behaagd, om Hans bij Koninklijk besluit te benoemen als lid in de Orde van Oranje-Nassau. Daarna spelde de burgemeester de oorkonde op en feliciteerde zij Hans en Monique met deze onderscheiding.

 

 

 

Hierna was het woord weer aan Hans Rigter, om nu namens de brandweer Hans toe te spreken.

Op 1 oktober 1983 stapte Hans van Leeuwen binnen bij de brandweer. Zoals hij zelf vaak zegt: “al meer dan de helft van mijn leven zit ik bij de brandweer”.

 

In zijn begintijd zat Hans op de camping, minimaal 30 minuten rijden vanaf Oss. Gedreven zoals hij was moest iedereen mee in de auto, want met een alarm moest hij naar Oss.

In de jaren dat de kinderen (Inge, Daphne en Noortje) van Hans opgroeiden, was Hans dan ook altijd van de partij bij een familiedag en de brandweer-uitjes. Natuurlijk ook met Carnaval, Sinterklaas, Pasen, Kerst en het jaarfeest. Op al die feestjes zie je Hans regelmatig dansen, want dat doet hij erg graag. Hoe meer vrouwelijk schoon op de dansvloer, hoe harder Hans danst!

 

Hans heeft altijd een passie gehad voor water. Het bouwen of opknappen van boten is hem ook niet helemaal onbekend. Sporten doet hij ook nog vaak zoals, hardlopen en zwemmen. Want ja, een klein beetje ijdel is hij ook wel en moet hij wel goed zorgen voor zijn six-pack.

 

Ook binnen de brandweer heeft Hans zijn sporen verdiend. Hij heeft alle stappen van aspirant tot brandmeester doorlopen en zat als bevelvoerder in “zijn B-Ploeg” lekker in zijn rol.

Hans is een echte techneut en praktijkman. Dat was te zien aan zijn virtueel examen hulpverlening, wat hem behoorlijk wat inspanning heeft gekost. Naast al zijn taken binnen de brandweer had Hans nog een grote passie binnen de brandweer, en dat was het duiken. We moeten niet onderschatten dat Hans in zijn actieve duikjaren niet alleen maar mooie duiken heeft gemaakt. De beslissing vanuit de organisatie dat ze gingen stoppen met duiken kwam ook bij Hans hard binnen.

 

Het ouder worden kent ook zijn ‘nadelen’. Het in de nachtelijke uren uit bed komen kost meer tijd en daarbij het wakker blijven op een BBQ wordt ook steeds moeilijker. De lettertjes op de pieper en apparatuur worden ook steeds kleiner en zijn armen werden steeds korter. Je zag Hans daarom de laatste tijd ook steeds vaker tijdens de uitruk met zijn bril om de nek lopen. Als Hans tijdens een uitruk met de schuimbluscontainer tot overmaat van ramp zijn bril verliest langs de snelweg, is er lichte paniek. Gelukkig zoeken alle collega’s mee en kan Hans snel alles weer zien.

 

Naast de diensten bij de brandweer, had Hans ook nog storingsdiensten bij zijn werkgever. De combinatie met de brandweer is dan ook niet altijd even gemakkelijk. Nu Hans stopt bij de brandweer, geeft dit Hans, en niet te vergeten Monique, wat meer tijd om andere dingen te doen.

 

Vorige week was de laatste week van Hans bij de B-ploeg. Hierbij is de grote vraag wat er is gebeurd bij de schoorsteenbrand op de Opaalweg? Via de portofoon was te horen dat de ketting met het puntstuk vastzat. De grote vraag is of dat de reden was dat deze uitruk drie uur heeft geduurd, of heeft de "B-ploeg" daar al een afscheidsfeestje gehouden?

Tot slot werd Hans, namens de gehele post, bedankt voor de 32 jaar brandweer.

 

 

Hierna nam de burgemeester weer het woord, om nu Theo toe te spreken.

De burgemeester ging ook door de carrière van Theo heen. Doordat Theo bij de afdeling Bouw en Wonen enkele collega's had bij de brandweer, werd ook Theo besmet met die virus.

De kwaliteiten van Theo kwamen naar voren, zoals dat Theo een teamplayer is en op hem kunnen vertrouwen. De specialisaties liet Theo liever over aan anderen. 

 

Dat Theo maar een gewone brandweerman is wil niet zeggen dat hij niet belangrijk was. Als onderdeel van deze hecht club, moet je op elkaar kunnen vertrouwen, en dat kon je op Theo.

De inzet van Theo bij allerlei activiteiten van de Gemeente werden belicht met een schuin oog naar de inzet die Theo vrijwillig doet/deed.

 

Theo is niet alleen op zijn afdeling bij de Gemeente een gangmaker, maar ook bij de brandweer. Hij bezit ook een gezonde dosis humor en lacht graag. 

Als de aanwezig vertelt is dat Theo zijn vrouw vanwege een uitruk ooit achter heeft gelaten in een restaurant, zonder portemonnee, ging de burgemeester over op het officiële gedeelte.

 

Ze kon daarbij mededelen dat het zijne Majesteit de Koning heeft behaagd, om Theo bij Koninklijk besluit te benoemen als lid in de Orde van Oranje-Nassau. Daarna spelde de burgemeester de oorkonde op en feliciteerde zij Theo en Helma met deze onderscheiding.

 

 

 

Na alle toespraken na Hans het woord:

Zie en luister naar zijn woord van dank

 

Na Hans nam Theo het woord:

Zie en luister naar zijn woord van dank

 

 

Met dank voor de foto's aan : Hennie Bunthof, Charles Mallo en Hans v.d. Poel.

 

Opnames van de toespraken: